Solstice begon praktisch een decennium geleden als een nooit afgewerkte miniserie. Nu is het een nog steeds onderdeel grafisch boek over de excessen waar mensen, vrezen uit de dood, over te overleven.

Steven T. Seagle compones en Justin Norman trekt het verhaal van Hugh Waterhouse. Hugh’s vader is een miljonair met een hersentumor, evenals hij zijn kind meeneemt op zoek naar de fontein van de jeugd. Zijn prestaties, zijn geld, zijn macht en zijn huishouden zijn niet voldoende voor hem; In plaats van herinnerd te worden, wil hij onsterfelijk zijn door niet te sterven.

Papa is het type overweldigende, egoïstische stoomroller die de overmoed zou hebben om te geloven dat hij een methode kan ontdekken om de dood te verslaan wanneer niemand anders dat heeft gedaan. Zijn geld bestuurt anderen, evenals hij alles opoffert om te krijgen wat hij wil. Dat omvat zijn zoon, die op een gegeven moment een item wordt dat wordt verhandeld in een schokkend koopje van zijn vader. Hij is geen schurk, die arme dingen doet, zodat hij daarna kan grinniken. Hij gelooft dat wat hij doet het beste en zelfs bewonderenswaardig is.

Seagle maakt overal gutsy -opties. Het boek opent met Hugh die probeert zijn vader te redden van zijn dood over een waterval. Hij faalt. De titel verwijst naar de dag van die actie, de zomerzonnewende, de langste dag van het jaar. Seagle speelt met deze setting tijdens de bijschriften van het boek en contrasteert het met papa’s kortste dag in een donkere grap over de dood.

Het verhaal van Hugh verklaart aanzienlijke filosofische vragen, maar ze zijn ook kruiden voor een interessant questverhaal. Zijn interieurmonoloog toont de bezoeker precies hoe talrijke leugens hij moest vertellen om de behandeling van zijn vader te doorstaan. Vóór de laatste expeditie naar Chili verkenden Hugh en zijn vader zowel Canada als Siberië, waarbij elke keer de dood en schade aan anderen zonder bezorgdheid veroorzaken.

Hugh heeft zichzelf altijd ondergeschikt gemaakt aan de wensen van zijn vader; Hij is een gemartelde tiener zonder enige vereiste om op te groeien. Vader stelt dat hij een man voor een kind wil terwijl hij hem bij elke beurt ondermijnt. De enige uitlaatklep van Hugh is wrok, een mentale ontkoppeling van de waarheid die hem in zijn eigen methode de zoon van zijn vader maakt.

Het werk van Norman is verbazingwekkend, een uitgebreid realisme met emotionele impact. Uit het interview lijkt het boek te concluderen dat hij geen strips meer doet, wat een echt verlies voor het veld is. Solstice onderzoekt de vader/zoon dynamiek die zo veel strips (vooral die in het superheldgenre) op een verrassend originele manier voedt.

Update 2016: Norman bleef strips doen, onder de naam Moritat. Solstice wordt in september 2016 opnieuw uitgebracht door foto als een hardcover, voor het eerst in kleur.

Deel dit:
Twitter
Facebook
Tumblr

Gerelateerde berichten:

Waarom ik niet evalueer om mijn eigen hoorn te geven, maar ik voel me veel veel beter (na een week van een koude voor de tweede keer in minder dan een maand), evenals ik een realisatie dat ik ga delen . Ik wens veel meer van mijn evaluatie -ervaringen zou kunnen gaan zoals het deed voor …

Hoge misdaden die opnieuw worden aangeboden, begrijpt een extreme thrilleri niet wat er bij MonkeyBrain Comics is gebeurd – de digitale uitgever had in 2012 een aanzienlijke introductie en bracht een aantal opmerkelijke titels uit, algemeen bekende namen, maar met uitzondering van een paar bandette -problemen , heeft niets vrijgegeven omdat 2016 – echter een van hun beste series, hoge misdaden, …

Master Keaton Volume 11it is al een tijdje omdat ik heb gesproken over de Master Keaton -serie – het laatste dat ik vorig jaar heb behandeld was Volume 8 – omdat het niet je gemeenschappelijke manga -serie is. Elk deel wordt het beste benaderd als een bloemlezing van een korte verhaal, bij elkaar gehouden door vele (maar niet alle) hoofdstukken …