Begrijp je Royce, toch? Zelfs beginnende hiphophoofden begrijpen hem als de man die met Eminem rapt voordat Eminem beroemd werd, maar degenen die dieper gaan begrijpen dat hij ghostwritten is voor top 40 rappers zoals Puff Dad en legendes zoals Dr. Dre, evenals zijn Slaughterhouse Supergroup – Inclusief EM, Budden, Jober Ortiz en Crooked I – is een van de beste. Naast routinematige bezoekers begrijpen ik dat ik zijn meest recente album bij DJ Premier heb gegeven, onder de naam PRHYME, een lovende recensie.

Nou, dit album is nog beter. Dan dat alles. Het is zijn beste album ooit, evenals voorbestemd om legendarisch te worden.

Waarom? Nou, allereerst, het is een geschikt album – maar er zijn ook tonnen singles. Inmiddels heb je waarschijnlijk Caterpillar gehoord, omdat het Eminem bevat. Er is echter een tweede mix, waarin Logic EM vervangt, evenals zijn bars allemaal over precies hoe iedereen hem een ​​witte emcee noemt – die een soort briljant is.

Maar laten we ons hier niet concentreren op de gaststerren. Er zijn geweldige deals van hen, evenals ze allemaal uitstekend (J Cole, Boogie, Pusha T, T Pain, Jadakiss, Fabolous, enz.).

Maar de ster is Royce. Dit album bewijst dat hij in je top tien zou moeten staan. Vers na vers, bar na bar, evenals het is allemaal slim. Er is geen domme misdadiger shit. Er is veel misdadigersinhoud – maar dit gaat over een man die al lang in het spel is geweest, en bereid is om “je te laten zien wat een kampioen doet”. Het is pure autobiografie: precies hoe hij leefde toen hij jong was, als bit Ryan in de gemeenschap die “nu alle geheime mix kocht, evenals laters/wachten op God om te vinden en mijn gebeden te beantwoorden”, stuiterde overal een basketbal hij ging. Hoe het was om op te groeien in een huis met een vrouw-klagende vader die Royce er toch zoveel uitzag als nog steeds liefhebben. Precies hoe hij opkwam, evenals de markt wensten dat hij zich als een stereotype zou gedragen, evenals toen precies hoe hij uiteindelijk een alcoholist werd en uiteindelijk nuchter werd. Zijn “sterke gebakken” die “niemand ooit heeft geïnspecteerd”, en die uiteindelijk zelfmoord wijden. Evenals met dit alles verbindt hij raciale politiek en veel humor. De staven gaan voorbij met verblindende snelheid, waardoor herhaling een must luistert.

Book of Ryan (Deluxe Version) door Royce Da 5’9 ″